روزه داری و سلامت در دیابت

افطار ذوی االعذار

دکتر حسین دلشاد

روزه گرفتن در این ماه مقدس بر هر مسلمان بالغ و سالم واجب گردیده است. میـلیون ها نفر از جمعیت مسلمان دنیا در ماه رمضان این فریضه الهی را بجا می آورند.

• در آیات 184و185 سوره بقره سه طایفه ی 1 -مسافر 2 -مریض 3 -کسانی که به خـاطر پیری روزه داری برای آنها مشقّت دارد، اجازه افطار روزه ماه مبارک رمضان را بیان فرموده است.

• هیچ مرز دقیقی بین بیماری و سالمت وجود ندارد.

• طبق آیات و روایات شیعه، همه بیماران و یا هر فردی با هر درجه ای از بیمــاری معاف از روزه نیست.

• اما چنانچه بیماری در حدی باشد که با گرفتن روزه ضرری به بیمار وارد شود، روزه مجــاز نیست.

نظرات در باب تعریف ضرر و روزه مریض:

•از امام جعفر صادق در مورد حد بیماری که موجب حرام شدن روزه میشود سئوال شد. ایشان فرمودندکه: حد معینی برای بیماری وجود نـدارد و شخص بیمار در بیماری خود امین است. اگر ضعفی در خـود احساس کرد روزه نگیرد و اگر قدرت و توانایــی داشت، روزه بگیرد.

نظرات در باب تعریف ضرر و روزه مریض:

مرحوم محقق نراقی گفته است: ضرری که افطار کردن روزه ی مریض را مباح می سازد، شامل این موارد می شود:

• تشدید مرض به سبب روزه گرفتن

• دیرتر خوب شدن مرض

• پدید آمدن مرضی دیگر

  بروز مشقّتی که معموالً تحمل آن ممکن نیست